Deze website wordt u aangeboden door Adri van Kooten, keurmeester gras- en grote parkieten bij de NBvV

Menu

 

Bij favorieten plaatsen!

Home

Mulleramazone (Amazona farinosa)

 
 

Kooi- en volièrevogels (ca. 300)
Broedconditie en broedproces
Fotogalerijen
Vogelziekten
Medicijnen
Kweekproblemen
Ziekenkooi
Vogeldierenartsen
Voeding
Bouw en inrichting volière
Tips van vogelliefhebbers
Vogels - koude volière
Vogels - warme volière
Downloads Mulleramazone

Ondersoorten

  • Amazona farinosa farinosa        - Mülleramazone
  • Amazona farinosa virenticeps    - Costa Rica-amazone
  • Amazona farinosa guatemalae   - Guatemala-amazone

Door sommige taxonomen worden ook nog de ondersoorten A. f. inornata en A. f. chapmani onderscheiden. Vanwege de te geringe verschillen met de andere ondersoorten zijn die in de in dit boek gehanteerde indeling niet meer opgenomen.

Amazona farinosa farinosa - Mülleramazone

Formaat:

Het formaat van de Mulleramazone is 38 cm.

Kleurplaten
Vogelanimaties
Vogelmarkten
Vogelparken
Richtprijzen vogels
Vogelgeluiden
 
Erfelijkheidsleer vogels
Links naar vogelwebsites
Europese cultuurvogels
Papegaai als huisdier - index
Vogelwereld Curaçao
 

 

 

Ringmaat: 11 mm.  

Geslachtsonderscheid:

Man en pop zijn uiterlijk gelijk.

Beschrijving man en pop:

De algehele lichaamskleur is groen met op de nek, de rug en de mantel een grijswitte aanslag. De achterzijde van de kop en de nek is matgroen met brede grijsviolette zomen en zwarte randen. Op de schedel bevindt zich een gele vlek die per vogel varieert. Bij sommige vogels is deze gereduceerd tot enkele gele veertjes of zelfs helemaal verdwenen. De boven- en onderzijde van de staart is geelgroen. De hand- en armpennen zijn naar de punt toe violetblauw. De vogels hebben een rode vleugelspiegel, die wordt gevormd door de vijf buitenste armpennen. De staart is groen met een groengele punt. De buitenste staartveren laten bij sommige vogels een rode tekening zien. De naakte oogring is witachtig, de iris bruinrood tot rood. De kleur van de snavel is donkergrijs en die van de poten grijs.

Amazona farinosa virenticeps - Costa Rica-amazone

Formaat: 38 cm.

Ringmaat: 11 mm.      

Geslachtsonderscheid: als bij de nominaatvorm.

Man en pop: A. f. virenticeps lijkt op A. f. guatemalae maar het voorhoofd, de teugel en de schedel zijn bij deze ondersoort lichtpaars tot blauwgrijs van kleur.

Amazona farinosa guatemalae - Guatemala-amazone

Formaat: 38 cm.

Ringmaat: 11 mm.      

Geslachtsonderscheid: als bij de nominaatvorm.

Man en pop: als de nominaatvorm, maar de lichaamsbevedering is in het geheel meer geelgroen van kleur. De bevedering van buik en borst is bij sommige vogels duidelijk geelgroen. Het voorhoofd, de teugel en de schedel zijn blauw tot kobaltblauw.

Herkomst en leefwijze

De nominaatvorm komt voor in het centrale gedeelte van noordelijk Zuid-Amerika en verder in een groot deel van Brazilie, geheel Frans-Guyana, Suriname en Brits-Guyana, Zuid-Venezuela, Oost-Colombia en Noord-Bolivia. Waarschijnlijk is er nog een geïsoleerde groep die te vinden is in het oosten van Brazilie van zuidelijk Bahia tot zuidoostelijk Sao Paulo. Het verspreidingsgebied van A. f. virenticeps loopt van West-Panama in het westelijk deel van de provincie Chiriqui en Bocas del Toro noordwaarts via Costa Rica tot in Nicaragua. A. f. guatemalae komt voor in Mexico van Zuid-Veracruz en Oaxaca langs de Caribische zijde zuidwaarts tot Honduras.

In Colombia en Zuid-Venezuela is de Mülleramazone een bewoner van het tropisch bos, in de Guyana's meer van het bos in het laagland bij de kust in de nabijheid van rivieren. Verder komen ze voor in regenwouden en bergbossen tot op hoogtes van 1500 m. In bosgebieden houden ze zich bij voorkeur op aan de bosranden. Hun voedsel bestaat vooral uit zaden, bessen, noten, bladknoppen, vruchten en bloesems. Deze worden verzameld in de toppen van de bomen. Buiten de broedtijd leven de vogels paarsgewijs of in groepen van maximaal twintig vogels. Als broedgelegenheid gebruiken ze boomholten en holten van dode palmbomen.

De voeding van Mulleramazones

De dagelijkse voeding voor amazonepapegaaien dient grofweg uit drie (gelijke) delen te bestaan en zou er als volgt uit kunnen zien:

1)   een goed zaadmengsel voor papegaaien. Bij voorkeur zitten er in een dergelijk mengsel ook palmnoten.

2)   een mengsel van gekiemd zaad, eivoer en universeelvoer. Geef dit in een verhouding van 1:1:1. Nadat het kiemzaad is geweekt kan hier het eivoer en het universeelvoer door gemengd worden. Verder is het verstandig twee keer per week, ondanks dat de vogels er ook vrij over moeten kunnen beschikken, scherpe maagkiezel en oesterschelpengrit door het kiemzaad te mengen.

3)   een mengsel van fruit (appel, peer, rozebottel, sinaasappel, druiven e.d.) en groenvoer (o.a. wortel, tomaat, witlof, paprika, andijvie e.d.).

Ook kan bijvoorbeeld 2 keer per week een nat gemaakt en uitgekneed snee bruinbrood gegeven worden. Vooral als er jongen zijn wordt hier graag van gegeten. Verder dienen de vogels dagelijks vers drinkwater aangeboden te krijgen waaraan eenmaal per week een multivitamine wordt toegevoegd. In de periode dat er jongen zijn dient de dagelijkse hoeveelheid voedsel sterk verhoogd te worden. Door de voedselbehoefte van de jongen eten de oudervogels dan een veelvoud van wat ze buiten de broedtijd eten.

Huisvesting van Mulleramazones

Een goed onderkomen voor een kweekkoppel amazonepapegaaien is een binnenvolière van 2,5 x 2 x 2 meter (lxbxh) met daarin een nestkast, een klimboom en wat (knaag)takken.

Bij voorkeur heeft de binnenvolière nog een buitenvolière met een afmeting van bijvoorbeeld 4 x 2 x 2 meter. In de binnenvolière dient een verwarming aanwezig te zijn die er voor zorgt dat in de koude (vochtige) maanden bijverwarmd kan worden tot een binnentemperatuur van ongeveer 10 °C. Vanwege de sterke snavels van de vogels is een metalen volière (bijvoorbeeld van ijzer of aluminium) omspannen met een zware kwaliteit gaas een vereiste. Ook de eet- en drinkbakken dienen van metaal te zijn en zodanig geplaatst te worden dat de vogels ze niet kunnen omgooien.

Kweken met Mulleramazones 

Als nestgelegenheid kan een van dik hout gemaakte nestkast of een uitgeholde natuurstam worden gegeven. Deze dient een bodemoppervlak te hebben van 30 x 30 cm. en een hoogte van 50 tot 60 cm. met een invlieggat van ongeveer 12 cm in doorsnee. Ook nestblokken van andere afmetingen, bijvoorbeeld 80 x 40 x 40 cm, worden door de vogels wel geaccepteerd. Over het algemeen zijn ze hier niet al te kieskeurig in. Om de vogels te helpen bij het in- en uitgaan van het blok is het aan te raden de binnenzijde onder het invlieggat te voorzien van een strookje gaas of krammen. Verder is het aan te bevelen een inspectieluikje aan te brengen. Zorg er daarbij voor dat het luikje vanaf de buitenzijde van de volière kan worden geopend. Hiermee kan het broedproces worden gevolgd zonder de vogels al teveel te storen. Bovendien hebt u dan minder of geen last van hun agressieve gedrag.

Als nestmateriaal kunnen bosgrond van naaldbomen, wilgenmolm of houtkrullen worden gegeven (ca. 4 – 5 cm dik). Ook kan een dik stuk vermolmd hout worden verstrekt. Dit wordt dan door de vogels geheel stuk geknaagd waardoor een prima bodembedekking ontstaat.

Als de vogels broedrijp worden begint het gedrag van man en pop te veranderen. Beide vogels worden dan luidruchtiger en agressiever. Vaak al bij het benaderen van de volière is dit merkbaar. Om te imponeren gaat dit veelal gepaard met het uitvoeren van schijnaanvallen, en in extremere gevallen springen de vogels tegen het gaas. In deze periode zal de man ook de pop beginnen te voeren, hetgeen een duidelijk teken van broedrijpheid is. Beide vogels zullen nu ook interesse gaan tonen voor het nestblok en het duurt dan vaak niet lang of ze zitten er regelmatig in.

Vaak is bij de pop aan een dikker wordend achterlijf te zien dat er eieren op komst zijn. Het legsel bestaat uit twee tot vier eieren, een enkele keer vijf. Deze worden gewoonlijk om de dag gelegd. Het komt echter ook regelmatig voor dat er drie dagen tussen zitten. Veelal begint de pop na het leggen van het tweede ei te broeden. Ze zal dan ook niet te vaak meer uit het nestblok komen. Als de eieren bevrucht zijn zal na ongeveer 28 dagen het eerste jong worden geboren. Voor de verzorger van de soorten/ondersoorten die tijdens de broedperiode agressief worden, wordt het nu nog moeilijker om de vogels te benaderen. Op een leeftijd van veertien dagen moeten de jongen worden geringd. Naarmate de jongen ouder worden, lijken de ouderdieren nog agressiever te worden. Vooral als de jongen in de hand worden genomen zal de opwinding cq. agressie groot zijn. Belangrijk in deze periode is het verstrekken van voldoende voedsel want naarmate de jongen groeien is er steeds meer nodig. Op een leeftijd van ongeveer 60 dagen vliegen de jongen uit. Alvorens ze zelfstandig zijn worden ze dan nog vier tot zes weken (bij)gevoerd door de ouders.

A. van Kooten.

 

 

Verwante links

Amazonepapegaaien
Cuba amazone
Dubbele geelvoorhoofdamazone
Geelnekamazone
Geelschouderamazone
Geelwangamazone
Groenwangamazone
Hispaniola amazone
Tucumanamazone
Venezuela amazone
Wijnborstamazone
Witvoorhoofdamazone
Papegaaien - huisdier
Aanschaf van een papegaai
Bijtende papegaai
Handopfok van papegaaien
Opvoeding van de papegaai
Schreeuwende papegaai
Grijze roodstaartpapegaai
 

 

Disclaimer

HOME

Vertel een vriend over deze site

 

Copyright © 2005, Adri van Kooten, All Rights Reserved | Webdesign: Adri van Kooten