U raad het al, op dat moment gingen er allerlei toeters en bellen
bij mij loeien en rinkelen.
Toen ook begreep ik dat ik een mooie (onschuldige) pop ten onrechte had
uitgesloten van de kweek. Zo zie je maar weer dat je niet altijd op
je gevoel kunt vertrouwen. Dit keer kon ik echter de eitjes niet
overleggen omdat ik geen kweekstel zitten had met eitjes die
rond dezelfde tijd moesten uitkomen. Om te voorkomen dat de man
opnieuw z'n jongen zou dood maken heb ik toen een tussenschot van
gaas in de broedkooi aangebracht. Door de gazen tussenschot kon de
man niet meer bij de jongen komen maar nog wel het popje door het
gaas voeren. De man heb ik verder uitgesloten van de kweek. Op het
kweekblad van de jongen heb ik (natuurlijk) dit alles wel genoteerd.
Ingeval ook de jongen dit gedrag gaan vertonen zal ik deze lijn
zondermeer moeten "afsnijden". Uit de literatuur, die ik heb
geraadpleegd, werd mij niet echt duidelijk of kanibalisme bij grasparkieten erfelijk
is, vandaar dat ik achter erfelijkheid, als mogelijke oorzaak van kanibalisme, een aantal vraagtekens heb geplaatst.
Een voor veranderingen (over)gevoelige (zenuwachtige) pop
Een andere oorzaak van het "vermoorden" van de jongen kan zijn, dat men
te maken heeft met een zenuwachtige pop. Dergelijke poppen kunnen
door bijvoorbeeld verschoning van het nest of veranderingen in de
broedkooi zo zenuwachtig reageren dat ze hun jongen dood maken. Ook
schijnt het te vaak uitoefenen van nestcontrôle een zelfde
uitwerking te hebben op dergelijke poppen. Tussentijds geen
veranderingen aanbrengen, nestblok niet verschonen en nestcontrôles
zoveel mogelijk achterwege laten is hier de voor de hand liggende
remedie. Met betrekking tot het onderwerp kanibalisme wil ik u het
volgende verhaal dat mij ter ore kwam niet onthouden. Een beginnend
vogelliefhebber had "uitgevonden" dat z'n valkparkieten verzot waren
op kleine stukjes vers vlees. Toen de vogels overgingen tot broeden
en het eerste jong zich meldde werd deze echter aangezien voor een "lekker
stukje vlees" en (dus) door de oudervogels opgegeten. Door dit (aangeleerde)
gedrag waren deze vogels dus volkomen ongeschikt geworden voor de
kweek. Dit verhaal leert ons dat we onze vogels beter geen stukjes
vlees te eten kunnen geven!!!!